The Last Caretaker

The Last Caretaker to gra survivalowa z widokiem z perspektywy pierwszej osoby wyprodukowana i wydana przez Channel37. Tytuł ukazał się na PC.

Fabuła - The Last Caretaker

Gra pozwala nam się wcielić w Ostatniego Opiekuna, samotną maszyną, która budzi się po wiekach milczenia. Ziemia jest zalana, a jej ogromne megastruktury rdzewieją pod niekończącym się niebem. Pozostały tylko Skarbce Nasion, zawierające ostatnie ludzkie zarodki, czekające na odrodzenie. Nasza misja jest jasna: odzyskać nasiona, reaktywować Kompleks Łazarza i wysłać ostatnich ludzi do gwiazd.

Rozgrywka - The Last Caretaker

The Last Caretaker to survival, który nie zasypuje wskaźnikami i nie każe żonglować pięcioma słupkami głodu na raz. W produkcji Channel37 wszystko sprowadza się do energii, czyli najważniejszego surowca w grze. Zasilamy ciało Opiekuna, silniki łodzi, pompy filtrujące wodę, inkubatory dla nasion, stanowiska naprawcze czy moduły badawcze. Każdy z tych elementów wymaga faktycznego podłączenia do źródła zasilania. Rozgrywka wygląda więc tak, że przeciągamy kable, przepinamy rozdzielnie, wkładamy baterie tam, gdzie trzeba, ale też dokonujemy recyklingu celem odzyskania surowców, z których zrobimy potem przydatne przedmioty. Nie otwiera drzwi i nie stawia strzałek. Pozwala nam popełniać błędy, marnować prąd, podłączać nie to, co trzeba, i dopiero wtedy zrozumieć, jak działa zamknięty obieg energii.

Podstawowe przedmioty i surowce zdobywamy za sprawą recyklingu w specjalnie do tego przeznaczonych maszynach (które, co jasne, trzeba najpierw zasilić). W świecie, który pożarło morze, wszystko jest śmieciem i wszystko może być surowcem. Zbieranina metalowych puszek, przewodów, gumowych elementów i plastikowych fragmentów trafia do rozdrabniarki, która przerabia je na to, z czego zbudujemy baterie, przewody, uszczelki i moduły do utrzymania instalacji.

Naszą bazą jest łódź (którą należy na początku rozgrywki odnaleźć i aktywować). Z czasem staje się czymś w rodzaju ruchomego schronu. Naprawiamy ją, ulepszamy, podłączamy nowe moduły, uzupełniamy paliwo i wypływamy na otwarte wody w poszukiwaniu kolejnych stacji badawczych, laboratoriów i archiwów.